Masa ligjore që krijonë varfëri: denoncimi i caritas internationalis - vatican news

Play all audios:

Të shlyhet borxhi i vendeve të varfëra e të rishikohen masat ndëshkimore që dëmtojnë civilët, pa sjellë kurrfarë fryti: kjo, thirrja e Caritas Internationalis në konferencën e shtypit
streming të paraqitjes së Raportit të saj vjetor. Kryetari, kardinali Tagle, uroi të lindin shpresa të reja për të ardhmen, përveç përfundimit të krizës shëndetësore, duke kërkuar edhe që të
punohet për ndalimin global të ndeshjeve të armatosura. R. SH. - VATIKAN “Borxhi dhe masat kufizuese tregtare i shembin urat e mundësive për shpëtimin e popullsive të tëra, shumë përtej
kufijve të vendeve të goditura drejtpërdrejt. Po kujtojmë një shembull, që e ka parasysh gjithë bota: Libanin. Si të mos i mjaftonte haraçi i rëndë i viteve të tëra të politikave të gabuara
dritëshkurtëra, vendit i duhet të mbartë edhe peshën masave ndëshkimore të qeverisë siriane, që i pengojnë prej vitesh shkëmbimet tregtare. Beiruti e shikonte Damaskun si partnerin tregtar
kryesor në rajon”. Për këtë e për probleme të tjera, që presin zgjidhje, u fol në Konferencën e shtypit streaming të paraqitjes së Raportit vjetor të Caritas Internationalis, mbajtur dje
pasdite. Morën pjesë kryetari, kardinali Luis Antonio Gokim Tagle; sekretari i përgjithshëm i Caritas Internationalis, Aloysius John; kardinali Wilfrid Fox Napier, kryetar i Caritas Sud
Africa e Rita Rhayem, drejtoreshë e Caritas Libani. NJË HORIZONT I RI, NË FJALËT E KARDINALIT TAGLE Fjala e kardinalit Tagle ishte mesazh shprese, me bindjen se “shndërrimet e shumta, që i
jetuam e vijojmë t’i jetojmë, janë rast për të ardhmen, për të ndërtuar një lidhje të re solidariteti”. Jemi një familje e vetme njerëzore - kujtoi kryetari i Caritas Internationalis - e
ndjenja e afërsisë, që e ringjalli pandemia duke i goditur të gjithë njëlloj, pa bërë asnjë dallim, nuk mund të mos lërë asnjë shenjë! E as të mos kërkojë përgjigje të reja, për pyetjet e
vjetra. E kur flasim për pandeminë, nuk do parë si ngjarje që ngjall emocione të çastit - kujtoi kardinali Tagle - por edhe si ngjarje, e cila na nxit t’i lufojmë me forcë urinë, luftërat,
dhunën, që shkatërrojnë jetën e miliona njerëzve, duke i lënë pa punë, pa bukë, pa dinjitet. E, duke kujtuar fjalët e Papës Françesku te “Lavdëruar qofsh”, Kardinali Tagle përsëriti thirrjen
për ndalimin global të zjarrit. Sepse njerëzimit i del e i tepron vetëm “zjarri i etheve të pandemisë”, që nuk ka përfunduar ende. SHIKIM I VEÇANTË DREJT LINDJES SË MESME Kuadrin, që
përshkruhet në Raportin e Caritas Internationalis, e shpjegoi sekretari i përgjithshëm i Organizatës, Aloysius John, i cili nënvizoi se “në gjashtë muajt e fundit situata në Lindjen e
Mesme është keqësuar më tej e se masat ndëshkimore ekonomike dhe embargoja mbi Sirinë e rënduan më tej këtë prirje”. Aloysius John shprehu bindjen se “Masat ndëshkimore të njëanëshme, pa
dialog e pa bisedime, nuk i shërbejnë kurrë qëllimit, përkundrazi, i kundërvihen”. Masat ndëshkimore, si mjet politik, nuk ia kanë arritur kurrë qëllimeve të dëshiruara, përkundrazi, kanë
shkatërruar mijëra jetë njerëzish, që nuk kanë para as të blejnë bukën e përditshme”. Çmimet janë rritur frikshëm, njerëzit nuk kanë para, sepse nuk kanë as punë. Çka kanë me të tepërt,
është zemërimi kundër bashkësisë ndërkombëtare, edhe ajo e sëmurë, e jo vetëm nga Covid-19. E kjo, sepse të varfërit e paguajnë gjithnjë haraçin më të lartë. E në këto kohë, ndërmjet
vendeve të shumta, që kalojnë orë dramatike, bota shikon me shqetësim Libanin, që ka qenë gjithnjë model e mesazh i lirisë dhe i ekuilibrit për mbarë Lindjen e Mesme, me pluralizmin e tij,
shembullor për Lindjen dhe Perëndimin”- siç e quante Gjon Pali II. FJALË TË ASHPRA KUNDËR MASAVE NDËSHKIMORE Aloysius John pohoi se masat ndëshkimore nuk janë tjetër, veçse mjete “për
mbytjen pasive të njerëzve të pafajshëm”. I quajti këto masa të padrejta, që dëmtojnë njerëzit më të ligshtë, e sidomos gjatë Pandemisë së Covid-19. Sipas tij, këto masa, veç thellimit të
mëtejshëm të varfërisë në botë, po krijojnë një truall shumë pjellor për terrorizmin. ANGAZHIMI I ORGANIZMIT KISHTAR GJATË KOHËS SË PANDEMISË Për t’i bërë ballë emergjencës së Covid-19,
Caritas Internationalis financoi 23 projekte e 14 të tjera u miratuan këto ditë. Falë tyre, mijëra familje u ndihmuan me ushqime të bazës, me kite për higjienën, sapun, panolini e me ndihma
për të paguar qiranë e për të plotësuar nevojat e tjera të ngutshme. U kryen mijëra aksione të vogla, por tepër të rëndësishme, për të përballuar sulmin e virusit, në vendet më të varfra të
botës: nga Ekuadori, në Burkina Faso. Janë më se 2 milionë, njerëzit që marrin ndihma në të katër anët e botës. Po bota ka edhe qindra mijëra të tjerë, që presin ndihmë me dorën e shtrirë
në udhëkryqet e saj. ALARM I FMI NË PRAG TË G20 U kujtua se lockdown e paralizoi ekonominë globale, gjë që ndjehet fort në Evropë, në SHBA-të, Kinë, Japoni. Ndaj Karitasi u bën thirrje të
gjithëve për përgjegjësi, duke pasur parasysh se vendet e mëdha, që janë edhe donatoret e mëdha, u prekën më shumë nga pandemia. Prej këndej përdorimi i ndihmave ndërkombëtare për të
zgjidhur problemet kombëtare nuk është i mjaftueshëm. E, ndonëse vërehen sinjale ringjalljeje, shqetësimi mbetet pezull mbi kokat e njerëzve, që e varin jetën tek ndihmat. Ky realitet
pasqyrohet dhe në Raportin e Fondit Monetar Ndërkombëtar, në dokumentin e përgatiur për G20 të ministrave të financave dhe të guvernatorëve të bankave qëndrore, që do të mbahet nesër. G20 i
kërkohet “përpjekje kolektive”, për t’i dhënë fund krizës financiare e për rifillimin e zhvillimit”. NË RREZIK URIE MË SE 230 MILIONË NJERËZ Sipas World Food Program, numri i njerëzve që
rrezikohen të vdesin nga uria në botë, mund të dyfishohet e të arrijë deri në 230 milionë vetë. Në Afrikë mungon ushqimi e në shumë vende po afrohet koha e përmbytjeve, e thatësirës, e
sulmit të karkalecave dhe e të korrave të pamjaftueshme për të siguruar kafshatën e bukës thatë! Më të rrezikuar janë migrantët, të shpërngulurit e brendshëm, refugjatët dhe të
riatdhesuarit, si ata të Venezuelës. Veçanërisht kritike, situata e migrantëve të parregullt, sepse nuk bëjnë pjesë në asnjë kategori, prej këndej nuk mund të marrin as ndihmat e nevojshme,
pa të cilat nuk mund të jetojnë!